Het outdoor seizoen starten dit jaar al vroeg met
competitie wedstrijden in de maand mei. De maanden ervoor had ik vooral
getraind op kracht en snelheid om alles uit het outdoor seizoen te halen en met
succes! In juni kwamen de wedstrijden waarin ik voluit mocht gaan van mijn
trainer. Elke wedstrijd was een poging om het EJK limiet voor dat jaar te
halen. Deze limiet was vastgesteld door de atletiekunie op een hoogte van
2.13m. Op zaterdag 17 juni vond de Gouden Spike in Leiden plaats, de
omstandigheden waren goed en ik begon steeds meer in vorm te raken. Die dag was
het raak en sprong ik 2.13m hierdoor mocht ik mee naar het EJK in Grosetto
(Italië) en uitkomen voor Nederland.
NK's als voorbereiding
Twee weken later stond het NK Junioren voor de deur. Dit
was mijn laatste NK als junioren volgend jaar ben ik senior. Het NK junioren
paste perfect in het schema ter voorbereiding op het EJK. Het weekend voordat
we naar Grosseto zouden vliegen deed ik nog mee met het NK Senioren. Op
zaterdag vond de kwalificatie plaats waar ik makkelijk doorheen kwam. De
sprongen die ik toen al maakte beloofde wat voor de dag erna: de finale, maar
ook voor het EJK. Op zondag 16 juli vond de finale van het NK senioren plaats.
Dit was mijn spannendste wedstrijd die ik ooit heb gesprongen. Door veel
overslaan van mij en mijn concurrenten was het
echt een pokerspel geworden, hierbij trok ik aan het langste eind door
in de 3e poging over 2.16m te gaan. Ik sprong van plek 2 naar plek 1 en mijn
dag kon niet meer stuk. De vorm zat goed en het resultaat was er al zeker te
zien, op naar Grosseto!
Italië
Maandag middag stond de vlucht gepland vanaf Schiphol
naar Rome. Vanuit Rome reden we 2,5 uur lang met de bus door het prachtige
landschap van Italië naar Grosseto. Eenmaal in het hotel konden we al snel naar
onze kamer toe om onze koffers uit te pakken en klaar te maken om te gaan
dineren. Het Italiaans eten is echt heerlijk en hier kon ik goed op springen.
Dinsdag konden we het stadion verkennen en ook konden we de baan op. Ik had
ervoor gekozen om in de middag te gaan want ik moest ook in de middagen
springen. Het was elke dag wel 35 graden met volop zon wat ik als hoogspringer
ideaal weer vind, andere deelnemers waren er niet zo blij mee, dit waren vooral
de lange afstand lopers. Op het warming-up veld ging ik wat loslopen en kon ik
alvast wat wennen aan het warme weer.
Klaar voor de wedstrijd
Woensdag, de dag voordat ik mijn kwalificatie ging
springen. De zenuwen waren nergens te bekennen wat een goed teken was want dan
was ik ontspannen. Die dag heb ik wat bij het zwembad gelegen en rustig aan
gedaan. In de avond goed eten en vroeg naar bed.
Kwalificatie dag
De kwalificatie dag was aangebroken, ik hoefde pas om
half vier te springen dus sliep ik wat uit zover dat kon. Rustig ontbeten en
een filmpje gekeken op netflix. Klaarmaken voor de wedstrijd en nog even goed
eten in de middag. Eenmaal op de baan begon ik mijn warming-up en kon ik daarna
naar de call room toe. Hier begonnen de zenuwen toch wat op te spelen maar dat
was natuurlijk gezonde spanning. De kwalificatie wedstrijd verliep vrijwel
vlekkeloos met hele goede sprongen wat mij vertrouwen gaf voor de finale. Met
een hoogte van 2.12m wist ik mij te plaatsen voor de finale die 2 dagen later
plaats vond.
Relaxen voor finale
Zware benen had ik op de dag na de wedstrijd niet echt.
De dag wat rustig aan gedaan en goed gegeten en gedronken. Nog wat in het zwembad
gezeten om mijn benen in het water te laten ontspannen. In de avond nog even
langs de fysio en we waren klaar voor de finale de volgende dag.
Finale!
Op zaterdag was het Finale dag en springen om half 5 is
voor mij een ideale tijd. Evenals bij de kwalificatie kwamen er hele goede
sprongen uit op de voor mij “lagere”
hoogtes (2.05m en 2.10m) maar wanneer het echt moest gebeuren begon ik
teveel te denken. 2.17m was mijn eindstation en heb ik helaas niet meer weten te
halen. Ik moest genoeg nemen met een 8e plaats van Europa met een hoogte van
2.14m. Achteraf is het een prima prestatie maar op dat moment baal je enorm
want je weet dat er veel meer in zit.
Nagenieten
Zondag heb ik heel de dag in het stadion gezeten om naar
de andere atleten te kijken. Het hoogspringen van de vrouwen was bezig dus dat
heb ik met veel plezier nog naar zitten kijken. De maandag ochtend vertrokken
we al om 6 uur met de bus naar het vliegveld van Rome. In de middag zouden we
aankomen op Schiphol, eenmaal in Nederland kon ik lekker naar huis en ik merkte
dat ik toch best moe was. Moe maar voldaan!! Een top EJK en een geweldige
ervaring.
Sven van Merode
